ปี 1824 ในคืนก่อนการแสดง ซิมโฟนีหมายเลข 9 รอบปฐมทัศน์ของ บีโธเฟ่น (เอ็ด แฮร์ริส) โดยที่ส่วนต่างๆ ของการแสดงยังไม่เรียบร้อย ผู้พิมพ์โน้ตเพลง เวนเซล สเคลมเมอร์ (ราล์ฟ รีอาช) ต้องการนักลอกแบบเพื่อให้งานสำเร็จลุล่วง แล้วสาวน้อย แอนนา โฮลท์ซ (ไดแอน ครูเกอร์) ก็เสนอข้อได้เปรียบของเธอ คือการที่เธอพร้อมที่จะทำงานได้ทันที
ถึงแม้จะรู้ว่าการทำงานกับผู้หญิงนั้นมีแต่จะทำให้บีโธเฟ่นหงุดหงิดอารมณ์เสีย แต่สเคลมเมอร์ไม่มีทางเลือกจึงต้องจ้างเธอ แอนนามองว่านี่เป็นโอกาสที่พระเจ้าประทานมา เพื่อให้เธอได้แสดงความสามารถให้นักประพันธ์เพลงที่มีชื่อเสียงโด่งดังอย่างบีโธเฟ่น เห็นและยอมรับในการทำงานของเธอ
ตอนที่บีโธเฟ่นได้พบกับแอนนาเป็นครั้งแรกและได้รู้ถึงความทะเยอทะยานของเธอ เขาพยายามขู่ให้เธอกลัวด้วยคำพูดที่ว่า นักแต่งเพลงผู้หญิงเปรียบไปก็เหมือนกับสุนัขที่เดินด้วยขาหลังเพียงลำพัง มันสามารถที่จะเดินได้ก็จริง แต่ก็ไม่มีทางที่จะทำให้ดีได้
แต่แอนนากลับก้าวเข้าสู่อาณาจักรของบีโธเฟ่นอย่างอาจหาญโดยที่คำขู่ของเขาไม่เป็นผล และมีส่วนช่วยเหลือในความพยายามอย่างบ้าคลั่งของเขา ที่จะปลดปล่อยความสามารถที่ฝังอยู่ภายในให้ปรากฏออกมา ซึ่งประสบการณ์นี้จะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาและและความเป็นตัวตนของเธอโดยสิ้นเชิง