5 แผ่นจบ

เสียง ไทย

เรื่องย่อ

เรื่องราวความรักความแค้นระหว่างเอ็นจีโอหนุ่มผู้มีอุดมการณ์แรงกล้ากับสาวสวย ลูกเจ้าแม่เงินกู้ ที่มุมมองชีวิตแตกต่างอย่างสุดชั้ว อะไรที่ทำให้หัวใจทั้งสองหลอมรวมกันเป็นหนึ่งได้

         อัปสรโสภิต สาวสวยลูกสาวแม่เลี้ยงอมรา ถูกเรียกตัวกลับมาที่บ้านเกิดด่วนทันทีที่เรียนจบปริญญาจากมหาวิทยาลัยในกรุงเทพฯ เพราะแม่เลี้ยงเกิดล้มป่วยกะทันหัน ระหว่างทางโสภิตถูกคนร้ายกลุ่มหนึ่งดักปล้นและฉุดลงจากรถประจวบกับที่ จีรณะ เอ็นจีโอหนุ่มที่กำลังลงจากดอย หลังจากที่ไปเป็นอาสาสมัครช่วย ผู้กองเกียรติก้อง ตชด. ที่เป็นเพื่อนสนิท สอนเด็ก ๆ ในโรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดน จีรณะเห็นเหตุการณ์จึงเข้าช่วยโสภิตได้ทัน แล้วจีรณะก็ต้องตกใจเมื่อเห็นว่าคนร้ายก็คือนาย บุญมี ผู้ที่เขาคุ้นเคยเป็นอย่างดี นายบุญมีเป็นชาวสวนที่เป็นลูกหนี้ของ แม่เลี้ยงอมรา และต้องการจะจับโสภิตไปเป็นตัวประกันเพื่อให้แม่เลี้ยงยกหนี้ให้ จีรณะขอให้บุญมีเลิกล้มความคิด แล้วปล่อยให้บุญมีหนีไป โสภิตฟื้นขึ้นได้ยินจีรณะเจรจากับบุญมีจึงคิดว่าจีรณะเป็นคนร้าย เข้าทำร้ายจีรณะจนหัวแตก ก่อนจะหนีกลับไปที่บ้านแล้วพบว่าแม่เลี้ยงผ่าตัดบายพาสหัวใจต้องพักฟื้นเป็นเวลานาน แม่เลี้ยงอมราเป็นเศรษฐีนีเงินกู้สุดเค็มประจำจังหวัด เป็นที่เกรงกลัวเกรงใจของบรรดาคนใหญ่คนโตตั้งแต่ผู้ว่า สจ. นักการเมืองท้องถิ่น ตำรวจ แม่ค้า ไปจนถึงเกษตรกรตัวเล็ก ๆ

         ต่อหน้าแม่เลี้ยง ทุกคนสรรเสริญเยินยอ แต่ลับหลังกลับสาปแช่งให้ตายเร็ว ๆ แม่เลี้ยงมีลูกสามคน คนโตคือพิมพร แต่งงานไปอยู่ต่างประเทศกับสามี คนที่สองคือยศลูกชายหัวแก้วหัวแหวนที่ไม่ทำงานทำการทำตัวไม่เป็นโล้เป็นพาย ขยันหาเรื่องให้แม่เลี้ยงต้องตามแก้ปัญหา แต่เป็นคนปากหวานชอบอ้อนแม่เหมือนเด็ก ๆ แม่เลี้ยงก็ใจอ่อนให้ท้ายยศอยู่เสมอ ส่วนโสภิตเป็นคนสุดท้อง ถูกส่งไปเข้าโรงเรียนประจำตั้งแต่มัธยมเพิ่งเรียบจบปริญญาตรีทางบัญชีมาจากกรุงเทพฯ แม่เลี้ยงตั้งใจให้ลูกสาวคนนี้ช่วยแบ่งเบาภาระงานการของตัวเอง เพราะนิสัยคล้ายตัวเองที่สุด

        จีรณะเป็นลูกชายของ ครูเจือ ครูแสนดีที่เป็นครูตัวอย่างประจำจังหวัด มีลูกศิษย์ลูกหาทั้งรักและ เคารพทั่วเมือง ครูเจือเสียชีวิตไปแล้ว แต่จีรณะก็ได้บารมีพ่อ จึงเป็นที่รักของผู้คนไปด้วย จีรณะเรียนมาทางด้านป่าไม้ และกำลังทำโครงการวิจัยพันธุ์พืช ด้วยความที่เป็นคนรักเด็ก จีรณะจึงมักไปช่วยเกียรติก้องสอนหนังสือที่โรงเรียนบนดอยเสมอ และแล้วจีรณะก็ได้เจอเรื่องไม่คาดฝัน เมื่อกลับมาคราวนี้ จิตรา น้องสาวคนเดียวของเขาเพิ่งกินยาฆ่าตัวตายเข้าไป จีรณะพาส่งโรงพยาบาลช่วยชีวิตไว้ได้ทัน จีรณะพยายามถามถึงสาเหตุที่น้องสาวคิดสั้น แต่จิตราก็ปิดปากเงียบไม่ยอมบอกอะไรทั้งสัน จีรณะทำอะไรไม่ได้ แต่เดาสาเหตุว่าน่าจะเกิดจากแฟนหนุ่มที่มาติดพันน้องสาว แต่ก็ไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นคือใคร จีรณะได้เจอกับโสภิตที่มาเยี่ยมแม่เลี้ยง โสภิตรีบโทรแจ้งตำรวจให้มาจับจีรณะ แต่เมื่อตำรวจมาถึงกลับไม่ยอมจับกุม มิหนำซ้ำยังพูดคุยกับจีรณะเป็นอย่างดี แถมยังยืนยันเอาตำแหน่งตัวเองเป็นประกันว่าจีรณะไม่มีทางเป็นคนร้าย เพราะจีรณะคือลูกครูเจือ พ่อพระของลูกศิษย์ โสภิตโกรธมากแต่ก็ไม่กล้าฟ้องแม่เพราะอมราอยู่ในระหว่างพักฟื้น

         แม่เลี้ยงอมราขอให้ ชีพ ลูกน้องคู่ใจพาโสภิตไปฝึกการทวงหนี้กับลูกหนี้ รายแรกเป็นพ่อค้าขี้เมา แต่เมื่อไปถึงที่ลูกหนี้ได้หนีไปแล้ว ทิ้งลูกเมียให้รับหน้า ลูกหนี้พยายามอ้อนวอนขอผัดผ่อนหนี้โสภิตเกือบใจอ่อน แต่จีรณะกลับโผล่เข้ามารับหน้าแทนแม่ลูกคู่นั้น โสภิตจึงแกล้งขูดรีดเงินอย่างโหด จีรณะพยายามไกล่เกลี่ยต่อรองผ่อนหนักเป็นเบา แต่โสภิตไม่สน ขู่จีรณะว่าจะเอาสองแม่ลูกติดคุกถ้าใช้หนี้ไม่ได้ตามกำหนดก่อนจะสะบัดหน้าออกไป

         ในเย็นวันนั้น สองแม่ลูกลูกหนี้ของแม่เลี้ยงอมราได้ออกรายการสดทางโทรทัศน์ที่ตีแผ่ความยากลำบากของชีวิตเมื่อเจอมรสุมนายทุนขูดรีด โสภิตกลายเป็นเจ้าหนี้หน้าเลือดที่ออกอากาศประจานตัวเองไปทั้งประเทศ โสภิตอายมากเข้าใจว่าจีรณะตั้งใจจัดฉากทำลายชื่อเสียงของตัวเอง จึงทวีความโกรธเกลียดที่มีกับจีรณะมากยิ่งขึ้น ขอให้ชีพไปสั่งสอน แต่พอรู้ว่าชีพยกพวกไปดักทำร้ายจีรณะจริง ๆ โสภิตก็รีบตามไปห้าม เพราะจริง ๆ แล้วโสภิตไมใช่คนนิสัยโหดร้าย โสภิตต้องบาดเจ็บเสียเอง แต่ก็ไม่กล้าให้แม่รู้ ต้องโกหกว่าหกล้ม ชีพเอาเรื่องไปฟ้องแม่เลี้ยงจนได้โสภิตถูกแม่เลี้ยงตำหนิที่ใจอ่อน ขณะเดียวกันก็ให้ชีพยกพวกไปเล่นงานจีรณะอีกครั้ง แต่คราวนี้ลูกศิษย์ตัวน้อยของจีรณะโดนลูกหลง จีรณะเข้าใจผิดว่าเป็นการสั่งการของโสภิตที่แกล้งมาช่วยตนแต่ลอบมาตลบหลังจึงยิ่งแค้นโสภิต แม่เลี้ยงกลับมาพักฟื้นที่บ้าน ยื่นคำขาดให้ยศเลิกกับผู้หญิงทุกคนที่มีอยู่ เพื่อเตรียมตัวไปเป็นลูกเขยของผู้ว่าราชการจังหวัด ยศบ่ายเบี่ยงเกี่ยงว่ายังให้คำตอบไม่ได้ ต้องเห็นหน้าผู้หญิงที่แม่หาให้เสียก่อน แม่เลี้ยงโกรธอาละวาดใส่ยศ ฟ้องโสภิตว่ายศวัน ๆ เอาแต่เจ้าชู้หาเรื่องมาให้แม่แก้ปัญหา นี่ก็เพิ่งจับได้ว่าไปแอบจดทะเบียนสมรสกับนางพยาบาลจน ๆ คนหนึ่ง ผู้หญิงเป็นคนไม่ดี มั่วผู้ชาย พยายามจับคนรวย ๆ แม่เลี้ยงสั่งให้โสภิตรีบไปเจรจากับฝ่ายนั้น โสภิตบ่ายเบี่ยงไม่อยากทำ แต่ถูกแม่เกลี้ยกล่อมจนโสภิตเห็นว่าฝ่ายหญิงต้องการจับยศ จึงยอมรับปาก

         วันที่โสภิตไปเจรจากับจิตรา จีรณะกลับมาพอดีได้ยินสิ่งที่โสภิตพูด จึงยิ่งเกลียด ด่าว่าโสภิตอย่าง รุนแรงเพราะเข้าใจว่าโสภิตเป็นผู้หญิงคนใหม่ของยศมาจ้างให้น้องสาวตัวเองหย่า ส่วนโสภิตก็เข้าใจผิดว่าจีรณะเป็นชู้ของจิตรา โสภิตแสดงท่าทางดูถูกจีรณะ จีรณะหมั่นไส้แกล้งให้โสภิตตกนํ้า และเข้าไปช่วยพร้อมกับลวนลามจูบหอมโสภิตเพื่อสั่งสอนให้ลดความยโสลงไป โสภิตกลับบ้านไปด้วยความแค้น จิตราสารภาพกับจีรณะว่า สาเหตุที่ตัวเองฆ่าตัวตายเพราะถูกยศขอให้หย่าโดยอ้างว่าแม่เลี้ยงอมราไม่ยอมรับตัวเองเป็นสะใภ้เพราะจน ยศจำเป็นต้องทำตามคำสั่งแม่คือไปแต่งงานกับผู้หญิงคนใหม่ที่แม่หาให้ จีรณะแค้นครอบครัวนี้มาก สั่งให้จิตราเลิกยุ่งกับยศเด็ดขาด

          พิมพรหย่ากับสามีฝรั่งหอบลูกชายวัย 6 ขวบคือบ๊อบบี้ เดินทางกลับมาหาแม่ และเกิดพลัดหลงกับ บ๊อบบี้ ที่ท่ารถ พิมพรตามหาลูกแทบคลั่ง แต่ก็หาลูกเจอในที่สุดเพราะจีรณะมาช่วยไว้ จีรณะพาพิมพรไปส่งบ้าน ทำให้รู้ว่าพิมพรเป็นลูกของแม่เลี้ยงอมราและเป็นพี่สาวของยศ จีรณะรีบลากลับก่อน ทำให้พลาดการเจอกับโสภิต พิมพรเป็นไม้เบื่อไม้เมากับแม่เลี้ยงอมราเพราะแม่ไม่ชอบลูกเขยฝรั่ง เมื่อแม่เจอลูกสาวก็ปึงปังใส่ โสภิตต้องเป็นตัวกลางคอยประสานคนทั้งคู่ แต่แม่เลี้ยงอมรารักและหลงหลานลูกครึ่งมาก บ๊อบบี้ก็ปากหวานประจบยายให้ยิ่งหลงมากยิ่งขึ้น

         จีรณะได้รับอนุมัติมาเป็นผู้ช่วยงานวิจัยทางการศึกษาที่โรงเรียนประจำจังหวัดชั่วคราว เป็นเวลาเดียวกับที่แม่เลี้ยงอมราใช้เส้นจับหลานชายให้มาเรียนกลางเทอมโรงเรียนที่จีรณะสอนอยู่ บ๊อบบี้มีปัญหาเข้ากับเพื่อนไม่ได้และหนีเรียน จีรณะเข้าช่วยตามหาจนพบ และปราบพยศจนบ๊อบบี้รักและศรัทธา ยกใหจีรณะเป็นฮีโร่ของตัวเอง บ๊อบบี้ไปขอให้ยายจ้างจีรณะเป็นครู ไม่งั้นจะย้ายกลับไปเรียนหนังสือที่เมืองนอก แม่เลี้ยงอมราไปขอร้องให้จีรณะมาเป็นครูโดยไม่เกี่ยงค่าแรง แต่จีรณะไม่ตกลง แม่เลี้ยงผิดหวังกลับไป แล้วไปจ้างลูกหนี้คนหนึ่งซึ่งเคยให้จีรณะคํ้าประกันเงินกู้การศึกษาให้หนีไป จีรณะต้องชดใช้หนี้แทน แม่เลี้ยงเสนอตัวล้างหนี้ให้โดยเสนอข้อแลกเปลี่ยนให้จีรณะมาสอนภาษาไทยให้บ๊อบบี้ จีรณะจำใจต้องตกลงเพราะสงสารบ๊อบบี้และมีแผนอยู่ในใจว่าจะพยายามเปลี่ยนให้ครอบครัวนี้หันมาเห็นใจคนยากจนบ้างพิมพรเริ่มหลงรักจีรณะ และพยายามแสดงออกอย่างชัดเจนว่าขอบ แต่จีรณะกลับทำเฉย ๆ เมื่อโสภิตรู้ว่าจีรณะมาเป็นครูของบ๊อบบี้ก็คัดค้านหัวชนฝา แต่ทำอะไรไม่ได้ ยิ่งมารู้ว่าทิมพรพอใจจีรณะทำให้ยิงหมั่นไส้ เมื่อทั้งสองเจอกันก็เหมือนไม้เบื่อไม้เมา จีรณะรู้ว่าโสภิตเกลียดก็ยิ่งแกล้ง ทำให้ทั้งสองใกล้ชิดกันมากยิ่งขึ้น

          แม่เลี้ยงอมรายึดที่ดินของนายบุญมี นายบุญมีแค้นมาก เอาเรื่องมาปรึกษาจีรณะว่าจะแก้แค้นสอง แม่ลูกนี้ไม่ปล่อยไว้อีกต่อไป จีรณะพยายามห้าม แต่นายบุญมีไม่ฟ้ง เพราะสงสัยว่าจีรณะจะมีความสัมพันธ์กับครอบครัวของอมรา แต่แท้จริงแล้วจีรณะรู้ว่านิสัยจริง ๆ ของโสภิตไม่ได้เค็มเขี้ยวเหมือนแม่ แต่ยังไม่ทันที่จีรณะจะเกลี้ยกล่อมโสภิต ยศก็มาสารภาพกับโสภิตว่าตัวเองได้เสียกับนิตยา ลูกสาวผู้ว่าฯ แล้ว แต่ก็ไปแอบจดทะเบียนไว้กับจิตราด้วย ถ้านิตยารู้ต้องเกิดเรื่องใหญ่แน่ ๆ โสภิตจำใจต้องออกหน้าไปพูดเรื่องนี้อีกครั้ง จิตราปฏิเสธไม่ยอมคุยกับโสภิต โดยให้จีรณะออกหน้าแทน จีรณะเองก็เพิ่งรู้ว่าจิตราไม่ยอมเลิกกับยศอย่างที่รับปาก แต่ต้องปกป้องน้องสาว จีรณะกับโสภิตปะทะคารมกันอย่างดุเดือด จีรณะขู่กลับไปว่าถ้าต้องการใบหย่าให้เอาเงินมาจ่าย 20 ล้าน จึงจะยอมให้จิตราหย่าให้ จิตราคิดฆ่าตัวตายอีกรอบ จีรณะแค้นใจยิ่งเกลียดโสภิตมากขึ้น ไม่ยอมไปหาบ๊อบบี้อีก

          วันหนึ่ง โสภิตกลับบ้านคนเดียว นายบุญมีกับพวก 3 คนดักรออยู่แล้ว เข้าฉุดโสภิตจะเอาไปข่มขืน จีรณะซึ่งเป็นห่วงอยู่แล้วเข้ามาช่วยได้ทัน คราวนี้นายบุญมีไม่ยอมเปลี่ยนใจ ยื่นคำขาดว่าจีรณะต้องปล้ำโสภิตเป็นเมีย จะได้บังคับให้โสภิตยกหนี้ให้พวกตนได้ จีรณะตกลง ทั้งสามจึงเอาเงินของโสภิตไปเที่ยวผู้หญิงแทน โสภิตเข้าใจว่าจีรณะกับพรรคพวกตั้งใจทำลายเธอ จีรณะจึงผสมโรงและขู่โสภิตเพิ่มเข้าไป จีรณะแกล้งลวนลามโสภิต โสภิตเกลียดจีรณะสุด ๆ จนตัดสินใจกระโดดออกมาจากหน้าต่างขั้นสอง ตกลงมาสลบ เมื่อฟื้นขึ้นมากลายเป็นว่าจีรณะเป็นฮีโร่ของที่บ้านมาช่วยชีวิตโสภิตตามเคย จีรณะพาโสภิตมาโรงพยาบาลเลยพบว่าบ๊อบบี้ป่วยเรียกหาแต่จีรณะ จีรณะจึงต้องจำใจดูแลบ๊อบบี้
พ่อฝรั่งของบ๊อบบี้ส่งทนายให้มาง้อพิมพร แม่เลี้ยงไม่ยอมจึงไล่ทนายกลับ เมื่อเห็นจีรณะกับบ๊อบบี้เล่นด้วยกัน ก็เกิดความคิดอยากได้จีรณะมาเป็นเขยเพื่อดึงลูกและหลานให้อยู่ในเมืองไทย แม่เลี้ยงจึงสนับสนุนพิมพรกับจีรณะ อยู่กลาย ๆ จีรณะต้องไปดูโรงเรียนที่ชายแดน พิมพรตามไปโดยอ้างว่าบ๊อบขอร้องบ๊อบบี้เล่นกับเด็กดอยอย่างสนุกสนาน ขณะที่พิมพรออกอาการรังเกียจและไม่สนุกกับความทุรกันดารบนดอย จึงโทรขอให้โสภิตเอาเครื่องอำนวยความสะดวกตามไปให้ โสภิตจำใจต้องไป จีรณะแอบดีใจที่โสภิตมา เพราะเริ่มหลงรักโสภิตโดยไม่รู้ตัว ก็ใช้อุบายขอให้โสภิตช่วยตนสอนหนังสือบ้าง พาไปเยี่ยมบ้านลูกศิษย์บ้าง เพื่อให้โสภิตได้ซึมซับความยากลำบากของคนที่ขาดทุกอย่าง

         วันที่กลับกรุงเทพฯ มีอุบัติเหตุทำให้ตั๋วเครื่องบินเดินทางกลับมีไม่ครบคน พิมพรพาบ๊อบบี้กลับไปก่อน ส่วนโสภิตจะบินตามไปในวันรุ่งขึ้น โสภิตทะเลาะกับจีรณะ แล้วเกิดหลงทางเข้าป่าไปเจอกับแหล่งเก็บยาบ้าเข้าโดยบังเอิญ ทั้งสองถูกคนร้ายจับจีรณะพาโสภิตหนีออกมาได้โสภิตเป็นไข้ จีรณะแกล้งทำให้โสภิตเข้าใจผิดว่าตกเป็นของตัวเองแล้ว พอกลับมากรุงเทพฯ จีรณะถือไพ่เหนือกว่า บอกว่าจะแฉความสัมพันธ์ของตนกับโสภิต และยังขู่ว่าจะบอกเรื่องที่ยศไปจดทะเบียนกับจิตราให้นิตยารู้ด้วย จีรณะจึงได้ตามติดโสภิตเวลาไปทวงหนี้และแอบผ่อนผัน ช่วยลูกหนี้ของโสภิตตลอด โสภิตไม่กล้าหือ ขณะเดียวกันจีรณะก็แกล้งจีบพิมพรให้โสภิตหึง โสภิตก็แอบหึงแต่ไม่ยอมรับความรู้สึกของตัวเอง

         พีรพงษ์ ลูกชาย ส.ส. ของวังหวัดเมื่อเห็นโสภิตก็ประกาศว่าเจอเจ้าสาวที่จะแต่งงานด้วยแล้ว พ่อของพีรพงษ์ต้องการเงินจากแม่เลี้ยงอมราเพื่อใช้หาเสียง ผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่ายจึงต่างสนับสนุนหนุ่มสาวคู่นี้อย่างออกนอกหน้า ทำให้จีรณะเริ่มหึงและกีดกัน โดยมีบ๊อบบี้เป็นลูกคู่ ยศกับนิตยาทะเลาะกัน ยศกลับมาหาจิตรา จิตราก็ใจอ่อน ลักลอบแอบมาคบกับยศอีก พีรพงษ์เห็นว่าความสัมพันธ์ของตัวเองกับโสภิตไม่คืบหน้าไปสักที จึงวางแผนให้ลูกน้องปลอมเป็นโจรมาจับโลภิตไปแล้วตัวเองทำเป็นไปช่วย เพื่อจะทำให้โสภิตตกเป็นของตน แต่จีรณะกลับเป็นฝ่ายไปช่วยแทน ปรากฏว่าลูกน้องพีรพงษ์เคยเป็นลูกศิษย์พ่อจีรณะมาก่อน เลยปล่อยทั้งคู่ไป จีรณะบาดเจ็บ โสภิตคอยดูแล และในที่สุดทั้งสองก็ตกเป็นของกันและกันจริง ๆ พิมพรบอกอมราว่ารักจีรณะและอยากได้มาเป็นพ่อของลูก แม่เลี้ยงอมรามาปรึกษาโสภิตว่าต้องการให้พิมพรสมหวังในรักและขอให้โสภิตช่วย โสภิตยอมเสียสละให้พี่สาว ประกาศจะแต่งงานกับพีรพงษ์ และจะไปเรียนด็อกเตอร์ต่อที่เมืองนอก จีรณะเสียใจมาก จึงหลบไปสงบใจบนดอยและได้อาโป ชาวเขาที่หลงรักจีรณะคอยปลอบใจ

          บ๊อบบี้ล้มป่วยหนัก หมอพบว่าบ๊อบบี้เป็นโรคหัวใจเฉียบพลัน ซึ่งเป็นกรรมพันธุ์มาจากอมรา อมราตกใจมาก พยายามหาหมอมารักษาหลาน แต่ก็ไม่ดีขึ้น บ๊อบบี้บ่นหาจีรณะ โสภิตจึงตัดสนใจขึ้นดอยไปตามหาจีรณะ เป็นเวลาเดียวกับที่พีรพงษ์กำลังลำเลียงยาบ้าข้ามชายแดนมาขาย และจีรณะกำลังตามซุ่มดูแต่โสภิตไม่รู้ตามจีรณะไป ทำให้ทั้งคู่ไปเผชิญหน้ากับพีรพงษ์ พีรพงษ์คิดว่าโสภิตแอบมาหาจีรณะจึงหงหวงมาก ตัดสินใจจะฆ่าจีรณะแต่ตำรวจตามมาทันพอดี พีรพงษ์ถูกจับ ด้วยความแค้น พีรพงษ์จึงซัดทอดแม่เลี้ยงอมราว่าร่วมกันค้ายา แม่เลี้ยงถูกสั่งอายัดทรัพย์สินจนแทบสิ้นเนื้อประดาตัว ขอความช่วยเหลอใครก็ไม่มีใครเต็มใจช่วย แม่เลี้ยงจึงได้ตระหนักว่าที่แล้วมาได้สร้างความเจ็บใจไว้ให้คนรอบข้างมากแค่ไหน เคราะห์ซ้ำกรรมซัดเมื่อบ้านของแม่เลี้ยงเกิดไฟฟ้าลัดวงจร ไฟไหม้วอดทั้งหลัง ต้องไปอาศัยศาลาวัดชั่วคราว ส่วนบ๊อบบี้ที่อยู่โรงพยาบาลอาการทรุดลงอีก แม่เลี้ยงจึงถอดแหวนทองวงสุดท้ายถวายพระและอธิษฐานขอให้หลานปลอดภัย โดยตัวเองจะยกหนี้ให้กับทุกคน จิตราได้ข่าวว่าหมอที่เชี่ยวชาญเรื่องหัวใจกำลังเดินทางมาเมืองไทยจึงไปหาและขอให้หมอช่วยบ๊อบบี้ด้วยความที่หมอเคยเป็นลูกศิษย์ครูเจือ จึงยอมมาช่วยผ่าตัดโดยไม่คิดเงิน บ๊อบบี้ดีขึ้น พ่อของบ๊อบบี้รู้ข่าวจึงรีบมาเยี่ยม และคืนดีกับพิมพร จะพาบ๊อบบี้กลับต่างประเทศ แม่เลี้ยงจะคัดค้านก็ไม่มีปัญญา ถึงกับล้มป่วย ยศที่ถูกนิตยาเฉดหัวส่งเพราะเห็นว่ายศตกต่ำก็ซมซานมาหาจิตราเพื่อขอคืนดี จิตราเสนอให้อมราไปอยู่บ้านเช่าด้วยกัน แม่เลี้ยงไปอย่างไม่เต็มใจ แต่เพราะความดีของจิตราที่ปรนนิบัติทำให้แม่เลี้ยงใจอ่อน

         โสภิตกับจีรณะยังคงงอนไม่แสดงความในใจต่อกัน ยิ่งโสภิตได้เห็นว่าจีรณะสนิทสนมกับอาโปก็ยิ่งพยายามตัดใจ พิมพรขอให้แม่เลี้ยงกับโสภิตไปอยู่เมืองนอกด้วยกัน แต่แม่เลี้ยงไม่ยอมไป เพราะอยากถือศีลไถ่บาป โสภิตตกลงไปคนเดียว จีรณะเสียใจคิดว่าโสภิตไม่มีเยื่อใยด้วย จึงขึ้นดอยไปสอนหนังสือเด็ก จิตรามาบอกจีรณะว่าโสภิตตั้งครรภ์ (โสภิตไปตรวจที่โรงพยาบาลที่จิตราทำงาน) จีรณะจึงรีบตามไปที่สนามบินแต่ไม่ทัน จีรณะกลับมาที่โรงเรียนบนดอย และก็ได้พบว่าโสภิตมาสอนเลขแทนจีรณะอยู่ (จิตราพาอาโปหาโสภิต เพื่อยืนยันว่าไม่มีอะไรกับจีรณะ) จีรณะแกล้งโวยวายว่าไม่มีเงินจ้าง โสภิตบอกให้ติดไว้ก่อน แต่ขอคิดดอกเบี้ยแพง ๆ ในที่สุดพรมแดนหัวใจของคนทั้งสองก็ไม่ถูกปิดกั้นอีกต่อไป